Inspiracja "Wierszem o miłości" Haliny Poświatowskiej
ich dwoje
przez zamglone okna
widziani po raz ostatni
z twarzami zwróconymi ku sobie
zaklinają rzeczywistość
opłakując ulatujący czas
w przestrzeni międzyplanetarnej
zawieszeni
na nitce złotej
lśniącej jak lustrzana tafla
nad nimi konstelacje gwiazd
miękko układają ramiona
a oni tacy nierealni
w zasłonie nocy
uparcie zaklinają że ich miłość umarła
rozsypała się
prozą dnia naznaczona
upływającym czasem
zanim noc zakończy
swój bieg do świtu
ich miłość zniknie
wraz z pierwszym promieniem brzasku
a osypujące się płatki tuberozy
otulą bolesny krzyk
za utraconym uczuciem
Autor: Marianna/zdj. pixabay
Weź miłość
bez słowa skargi
ubierz w piękne słowa
w otwarte dłonie
przyjmij tkliwość
podnieś do ust skrawek nocy
wypełniony tęsknotą
z błaganiem w błyszczących oczach
weź miłość
wieczną rzekę czułości
odkryj we mnie
serce ze złotych nici
splecionych
w płomiennej obietnicy
wspólnych dni
Autor: Marianna/ "Odcienie miłości"(2019)
zdj. pixabay.com
e-blogi.pl [Załóż blog!] ![]() |