Oswoić ciszę. 2019-04-27

OSWOIĆ CISZĘ

jak oswoić ciszę
do najlżejszego szeptu
przywołać rozedrgane emocje
— próżny trud
serce — drżące pisklę
w powłoce z ciała — jego gnieździe
trzepocze się — chce się wyrwać na wolność
wciąż zbyt słabe
łaknie powietrza
skazując się na udrękę
nieodwzajemnionej miłości
iluzji prawdziwego uczucia
chce zatonąć
pod powierzchnię wchłonąć
gwiazdy z wieczornego nieba
i skraść choć jeden 
zakazany pocałunek

W zawieszeniu. 2019-04-27

W ZAWIESZENIU

w zawieszeniu
między
miłością a nienawiścią
cienka linia — łatwo zrobić
nierozważny krok
upadek — zbyt bolesny
nie każde serce jest elastyczne
jak ciało akrobaty
słów rzucanych grochem o ścianę
nie da się cofnąć
pomiędzy
ukryć prawdziwe emocje
w milczeniu
więcej czułości niż w słowie
— KOCHAM

Moje poezje. 2019-04-17

~do serca~

ty serce jesteś zbyt dumne
złamać cię nie sposób
pod warstwą chropowatej tkanki
kryjesz wrażliwe wnętrze
mięsień pulsuje energią
żywy jak płomień świecy
zdolny do regeneracji
w pamięci zapisujesz kod czerwony
- alarm!
uważaj 
to M i ł o ś ć!
czy zaufasz raz jeszcze?

Autor: Marianna /z tomiku "Melancholia wśród róż"
zdj. pixabay

 

 

Mój mały sukces. 2019-04-15

https://ridero.eu/pl/books/melancholia_wsrod_roz/

tomik poezji "Melancholia wśród róż" zawiera 75 wiersz, które powstały w latach 2017-2019

Dostępny w księgarni internetowej w formie ebooka i drukowanej :)

Polecam :)

 

Moje mini. 2019-04-11

**
W bezdusznym świecie
Z metalu i szkła
Nawet ludzkie serce
Pokrywa się patyną…

Moje poezje. 2019-04-09

**
oddychać promieniami światła
wchłonąć całą zieleń
liści kojącą miękkość
znaleźć pod dłonią 
jedną kroplę deszczu 
wyłuskać z pereł rosy
nigdy już nie być motylem
z Wiosną rozkwitnąć
jak najpiękniejszy pąk

Dwugłos. 2019-04-02

Dwugłos 



morzem jesteś 
morzem przeklęcie zielonym 
w którym ja muszla 
o smaku dojrzałych ananasów 
zatapiam głowę 
wpadam po końce włosów 
ginę 
  
wyrzucona na brzeg 
szumię 
echem twoich 
niknących 
kroków 
  
Halina Poświatowska 
___________________________________________ 
powietrzem 
wypełniającym płuca 
jesteś w każdym atomie tlenu 
zmysłowym gestem przeczesujesz 
faliste łany włosów 
rozpływam się 
niknę 
  
wysoko nad głowę 
unosisz 
trzepoczące serce 
omdlewam 
pod siłą złotego spojrzenia 
ziemia drży 
  
Marianna Góralska 
zdj, Pixabay