Poezja M.
2018-05-15
**
samotne poranki
chłodne od mgły
suną leniwie po niebie
obłoki wyblakłe strzępki wspomnień
ulotne tak że choćbyś chciał
ich nie zatrzymasz
żadnym spojrzeniem ani pocałunkiem
w spokoju pożegnasz
ważne chwile
i tak jak motyl
który żyje tylko jeden dzień
poczujesz po co warto żyć
Autor: Marianna/Poezja M.
zdj. internet galeria
Dodaj komentarz
marianna22
2018-05-22
dziękuję :)
aga1107
2018-05-20
Piękny tekst, pozdrawiam serdecznie :)